Druk ZoPP Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa

Zgłoszenie przestępstwa można dokonać zarówno co do przestępstw ściganych z oskarżenia prywatnego, jak i publicznego. Zgłoszenie wywiera jednak w obu przypadkach inny skutek. W sytuacji przestępstw ściganych  z oskarżenia publicznego stosuje się zasadę, w myśl której każdy dowiedziawszy się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub Policję. Niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomienia o przestępstwie organ powołany do prowadzenia postępowania przygotowawczego obowiązany jest wydać postanowienie o wszczęciu bądź o odmowie wszczęcia śledztwa. Brak zawiadomienia o przestępstwie ściganym z oskarżenia publicznego karalny jest wyłącznie w ściśle określonych przypadkach. Dotyczą one najcięższych przestępstw,  w których przypadku karalne jest niezawiadomienie o przygotowaniu albo usiłowaniu lub dokonaniu czynu zabronionego. Do przestępstw tych zalicza się m.in.

• zabójstwo człowieka;

• pozbawienie człowieka wolności;

• przetrzymywanie zakładnika;

• niektóre przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu powszechnemu (w tym sprowadzenie zdarzenia zagrażającego życiu lub zdrowiu wielu ludzi)

• handel ludźmi;

• część przestępstw naruszających prawo międzynarodowe

• część przestępstw dotyczących działań wojennych (np. zaatakowanie w czasie działań zbrojnych miejscowości lub obiektu niechronionego);

• część przestępstw przeciwko Rzeczpospolitej Polskiej (np. zamach na Prezydenta RP);

• przestępstwa o charakterze terrorystycznym.

Nie popełnia jednak w powyższych przypadkach przestępstwa ten, kto zaniechał zawiadomienia, mając dostateczną podstawę do przypuszczenia, że organ ścigania wie o przygotowywanym, usiłowanym lub dokonanym czynie zabronionym. Nie popełnia przestępstwa również ten, kto zapobiegł popełnieniu (przygotowaniu, usiłowaniu) takiego czynu.

1. Art. 303 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. kodeks postępowania karnego (Dz. U. 1997, nr 89, poz. 555 ze zm.), 2. Art. 240 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. 1997, nr 88, poz. 553 ze zm.).

PAMIĘTAJ! Gdy wypełnisz formularz - przeczytaj go uważnie w wersji ostatecznej lub skonsultuj się ze specjalistą! Udostępnione przez nas wzory druków, formularzy, pism, deklaracji lub umów należy zawsze właściwie przetworzyć, uzupełnić lub dopasować do swojej sytuacji.

Pamiętaj, że podpisując dokument kształtujesz nim swoje prawa lub obowiązki, zatem zachowaj należytą uwagę przy zmianach i jego wypełnianiu. Ze względu na niepowtarzalność każdej czynności, samodzielnie lub na podstawie opinii specjalisty musisz ocenić, czy wykorzystany formularz zastał zastosowany przez Ciebie odpowiednio do stanu faktycznego, prawnego lub zamierzonego celu.